Column Fons Kersten: Nog geen oase van doortastend beleid
4 apr 2025
Langzaam sijpelt het door. Het besef dat autonomie en zelfredzaamheid in Europa weer een rol gaan spelen. Op het gebied van defensie is dat evident. Voor energie en voedsel vreemd genoeg nog wat minder. Als LLTB wijzen we daar al jaren op. Hoewel we geen roepende in de woestijn meer zijn, valt van een oase van doortastend beleid helaas ook nog niet te spreken.
Overheden voelen vaker de urgentie, maar handelen er nog niet naar. In het Europees Parlement begint het door te dringen, getuige de uitspraken van Eurocommissaris Christophe Hansen, maar uiteindelijk belandt veel van het uit te voeren beleid uit Brussel via Den Haag en Maastricht op de bureaus van gemeenten. Daar moeten keuzes worden gemaakt. Dat moet je wel durven. Als je dat niet durft, dan vraag je een bureau om te onderzoeken wat mensen in de straat ervan vinden, want daar kun je je onder het mom van participatie mooi achter verschuilen.
Dat klinkt democratisch, maar mensen hebben hun stem al laten horen bij de gemeenteraadsverkiezingen. Ze hebben gekozen voor krachtige bestuurders die voor hen de moeilijke keuzes mogen maken. Keuzes die je misschien niet populair maken, maar die wel een groter algemeen belang dienen. En deze keuzes niet dwarsbomen door not in my backyard-reacties.
Die keuzes kun je niet maken op basis van uitkomsten van suggestieve enquêtes. Als bestuurder moet je zelf de afweging maken wat het beste is voor je land, provincie of gemeente. Wat mij betreft wordt het tijd dat we economie hierin weer zwaarder meewegen. De tijd is voorbij dat we achterover kunnen leunen en onze bondgenoten de kastanjes voor ons uit het vuur halen.
Het zijn geen eenvoudige keuzes. Maar als we zeggen dat we autonomie op het gebied van voedsel, energie en veiligheid belangrijk vinden, dan moet dat ook blijken uit de keuzes die we maken in de economie, in provinciale en gemeentelijke omgevingsvisies en dus in uw achtertuin en de mijne.
Deze column verscheen in Nieuwe Oogst van 4 april