Banner column

Column Susanne Görtz: In Nederland is het kwaad kersen eten

23 apr 2024

'De kersenteelt verdwijnt uit Nederland'. Dat hoorde ik vrijdag op de radio. Mijn ondernemershart riep meteen ‘Help: wat krijgen we nou weer? Zijn wij nu aan de beurt?’

Sjabloon column Susanne Görtz Nieuwe Oogst

Naast dat ik lid van het LLTB-hoofdbestuur ben, run ik thuis met mijn familie de Fruitboerderij. Wij zijn gespecialiseerd in kersenteelt, met name de Limburgse Morel. De afgelopen decennia hebben we prachtige stappen gemaakt, ook met partijen om ons heen. Denk aan automatisering in de oogst en met vele anderen ervoor gezorgd dat de Limburgse Morel een Erkend Streekproduct is. Ook is een prachtige keten opgezet zodat bakkers vlaai kunnen bakken met Limburgse kersen. Als kers op de vlaai gaan de kersen ook de grens over, worden ze gebruikt in de topsport en bij gezondheidsklachten.

En nu, nu lijkt dat ineens allemaal als sneeuw voor de zon te verdwijnen. Minister Adema heeft besloten dat kersentelers geen middelen meer mogen inzetten tegen de Suzukivlieg. Deze vliegen zijn sinds een jaar of tien in Nederland en tasten de gehele oogst aan. Ze leggen eitjes in de kersen waardoor er wormen in komen en de kersen rot worden.

In het buitenland zijn de middelen wel toegestaan en zijn ze bovendien SKAL-gecertificeerd. Telers hebben de afgelopen jaren al flink moeten investeren om nieuwe technieken aan te schaffen om deze middelen te gebruiken. Bovendien zijn de middelen enorm duur. Telers draaien op voor de extra kosten en een keuze hebben ze niet. Nederland heeft de strengste normen en telers zijn eraan gewend dat het speelveld niet eerlijk is. Maar dit gaat alle oneerlijkheid te boven.

De kersenoogst begint over twee maanden. Moeten we nu alles gaan rooien? Wie compenseert dat en wat moeten we met de hele keten die is opgezet? Alles uit het buitenland halen waar de normen minder hoog zijn? En dat moeten we dan eten en drinken? De hoogste tijd om te zoeken naar oplossingen zodat onze oogst niet verloren gaat en de kersen kan blijven bestaan!

Deze column verscheen in Nieuwe Oogst van vrijdag 26 april

Pagina delen