CO2 voetafdruk van wol en schapenvlees
15 dec 2020
Door corona neemt China geen wol meer af. We produceren in Nederland grofweg 3 miljoen kilo wol. In het verleden ging het grootste deel daarvan in containers naar China en dan zagen we het nooit meer terug.
Dit jaar heeft China geen wol afgenomen en alle pakhuizen liggen nog vol. De prijs is door de bodem: 0,10 euro voor een kilo witte wol. Voor heidewol en zwarte wol moet je bijbetalen om het kwijt te raken. Onze prachtige wol is daarmee een afvalstof geworden.
We hebben als vakgroep hierover gebrainstormd: wat kunnen we eraan doen? We moeten onze wol in Nederland zelf een goede duurzame bestemming geven. Dat zou best kunnen lukken, maar we lopen aan tegen een rapport van Milieu Centraal uit 2015: Milieu Informatie Textiel.
In dat rapport is de CO2-voetafdruk van synthetische stoffen vergeleken met de stoffen van natuurlijke materialen. Schapenwol komt daar als slechtste uit en het gebruik van wol zou dus milieuvervuilend zijn. Dat heeft volgens de auteurs te maken met het grondgebruik en de inefficiënte manier waarop wol groeit. Het schadelijke effect van de winning van aardolie om synthetische stoffen te produceren en het feit dat de meeste schapen op niet-landbouwgronden grazen (natuur, dijken, naweiden op vanggewassen), wordt niet in het rapport meegenomen.
De LTO-vakgroep Schapenhouderij zet zich in om in de berekening van Milieu Centraal de werkelijke situatie verwerkt te krijgen. Want nu citeert iedereen uit een rapport dat gebaseerd is op verkeerde aannames. En daarmee wordt de afzet van wol én schapenvlees benadeeld. Lees ook het artikel in Het Schaap hierover.
Dit is een bericht van LTO Nederland voor de sectorgroep Schapenhouderij.